چند روزیه که بارون بهاری حال و هوای شهرمون رو عوض کرده

بارونی که تا چند وقت پیش به خاطر نباریدنش دست به دعا برداشته بودیم

بارونی که تا وقتی می باره قدرش رو نمی دونیم

وتازه وقتی نمی باره می فهمیم چه چیز گرانبهایی رو از دست دادیم

اما همین بارون هم   باریدنش به وجود یک سحاب رحمت  بستگی داره

که اگه اون نباشه نه تنها بارون نمی باره

 بلکه دیگه هیچ موجودی رو زمین باقی نمی مونه

 اما چه طوره که ما برای آمدن بارون دعا می کنیم

  اما برای آمدن اونی که وجودش واسطه بارش بارونه دست به دعا بر نمی داریم

شاید این بارون اشکهایی باشه که آسمون در فراق این  سحاب رحمت می ریزه

خوشا به حال آسمون

خداکنه یه روزی بارونی هم از آسمان چشم های ما بباره

که زشتی های قلبمون رو پاک کنه

و کوچه های دلمون رو برای اومدنش آب و جارو کنه

واون وقت همگی رو به اون سحاب رحمت کرده و بگیم:

بیا بیا قدمی هم به چشم ما بگذار

                                            وگر رخ تو نبینم مرا به دیده چه کار

بیا به کلبه تاریک من نگاهی کن

                                           که می شود به نگاه تو مطلع الانوار