هنگامی که خداوند گل آدم را با دست تکوین خویش می سرشت
چشم بر افق دوردست تاریخ دوخته بود وغایت سرورآفرین تورا نظاره می کرد
وآن هنگام که نور تو در صلب آدم جای گرفت
آدم مسجود ملائک شد
تو اقیانوسی هستی که کشتی خیال ما درشناخت عظمتش سرگشته و حیران مانده
سخن گفتن از تو دلی به نرمی آب می خواهد و به سختی سنگ
ازآن روز که کعبه در برابر عظمت تو شکاف برداشت
طواف کعبه بر ما واجب گشت
تا بدانیم این خانه بی دلیل ترک برنداشت است
زمین از همان روز که پای برآن نهادی می دانست که بسان تو دیگر کسی نخواهد یافت
مولای من مانده اند آدمیان با کدامین منشور ابعاد بی منتهای وجودت را تجزیه نمایند
وکدامین ذره بین تاب گردآوری تشعشعات آفتاب وجودت را دارد
بهشت تو را به درستی شناخت که آوای زنگ درب خویش را ندای یاعلی گذاشت
وبهشتیان تو را به درستی یافتندکه جلوه روی تو را از تمام نعمات بهشتی بهتر دانستند
تو آسمان نشینی بودی که خدا بر ما زمینیان منت نهاد و چند روزی نزد ما به ودیعه نهاد
اما افسوس که ما قدر بودنت را ندانستیم
وپس از نبودنت دانستیم که هیچ کس جای خالیت را برایمان پر نمی کند
آن زمان که از خدا خواستی :
خدایا علی را از اینان بگیر
وبه یکباره بالهایت را گشودی و به آسمان پر کشیدی تازه دانستیم آسمانی بودنت را
واینکه تنها آسمانیان علی بودنت را درک می کنند
مظلومیت تو تا بدانجاست که وقتی ندای فزت ورب الکعبه ات از مسجد کوفه شنیده شد
عده ای علی ناشناس گفتند مگر علی نماز می خواند؟؟!!!
حال آنکه تو در رحم مادر هم از بتهای مکه بیزاری می جستی
وزین العابدین در وصف تو فرمود:
من یقوی علی عباده علی بن ابیطالب؟
چه کس می تواند عبادت جدم علی بن ابیطالب را انجام دهد
ای آنکه زمین مدینه هنگامی که به لرزه درآمدبا طنین صدای تو که بر او بانگ زدی:
یا ایتها الارض مالک اسکنی
آرام گشت,چگونه این زمین که دیگر طنین صدایت را نمی شنید آرام ماند وبه خود نلرزید
شاید همان دم که با چاه نجوا می نمودی زمین را به صبر وصیت کردی
صلابت تو هنوز از درو دیوارو تک تک خشت های طلایی ایوان نجف هویداست
وشکوه تو از بارگاه پر شکوهت هویداست
تقدیر ما در شب قدری رقم خورد که قدر تو را ندانستیم
وپتک جاهلیت خویش را بر فرق نازنین تو کوباندیم
ودوران تاریک غیبت را برای خویش رقم زدیم
ای اب الایتام
ما یتیمان سالیانی است که انتظار یتیم نوازی پدری از تبار تو را می کشیم
ومنتظریم تا دوباره کعبه شکاف برداشته و علی دیگر زاده شود
تو را به غم نازدانه ات زینب کبری در فراق تو
از خدا پایان فراق ما را از فرزندت بخواه

اللهم انی اسئلک بحق روح ولیک علی بن ابیطالب الذی لم یشرک بالله طرفه عین ابدا
                          عن تعجل فرج ولیک القائم المهدی