چه زود گذشت روزهای شیرین با تو بودن
چه زود گذشت روزهایی که تو با نگاهی خستگی از دل من می ربودی
ومن با نگاهی خستگی از تو
تمام دل خوشی روزهای سخت ما لذت با تو بودن بود
وشنیدن صدای دلنشینت از پشت در زیباترین زنگ منزل مان
یادش بخیر آن روز که ما را در زیر کسای یمانی ات جمع نمودی
وجبرئیل آیه تطهیر را از جانب حق در شان ما نازل نمود
وتو از آن روز ما را اهل بیت خود خواندی و شیعیان ما را رستگاران دوسرا
دلم برای صدایت تنگ شده
صدایی که هرروز از پشت در می شنیدم که صدا می زند:
السلام علیک یا اهل بیت النبوه
بودنت دلگرمی برای ما بود 
خاطرمان آسوده بود تا تو هستی کسی حرمت این خانه و این در را نمی شکند
اما چه گویم
کاش بودی و می دیدی که چه زود خارهای کینه و عداوت وقتی جای خالی باغبان را دیدند
 گلخانه ات را نابود ساختند
درش را به آتش کشیدند
و یاست را ارغوانی نمودند
غربتمان بعد تو را روز ی حس نمودم
 که  دستانی  که تو در غدیر آن را تا بلندای آسمان بلند نمودی
غل و زنجیر بسته روی زمین مدینه کشاندند
کجایی پدر که دوباره به یاد این قوم  نمک ناشناس بیا ندازی
که من فاطمه ام
ودوباره در گوششان زمزمه کنی
فاطمه  پاره تن من است هر کس او را بیازارد مرا آزرده
پدر با دفن تو اینان ما را نیز دفن نمودند
فدکی را که تو به من بخشیدی غصب نموده
وبرای اثبات حق غصب شده ام از من شاهد طلبیدند
پدر زندگی در میان  این امت حق ناشناس برایم تنگ شده
تنفس در این هوای مسموم برایم سخت شده
اگر غصه تنهایی علی بعد رفتنم نبود
آرزو می کردم با تو من هم می میردم
مظلومیتش دلم را می لرزاندو اشکانم را سرازیر می کند
هر زمان که نگاه بر پیکر بی جان و رمق من می اندازد
ومرا در بستر می بیند شرمساری در چهره اش موج می زند

اما می دانم که بعد تو من زیاد زنده نخواهم ماند
پس دعا کن خدا به علی صبر دهد
که علی تنهاست
                                     
پیش نوشت:
ایام شهدت خاتم الانبیا محمدمصطفی(ص) و سبط اکبرش امام مجتبی(ع)
و فرزند بزرگوارش علی بن موسی الرضا(ع) را به پیشگاه آخرین سلاله از این خاندان تسلیت می گویم