یکسال می گذره از آخرین باری که چشمام توی بیداری و نه تو خواب
به گنبد نازنینت افتاد
نمی دونم چرا توفیق زیارتت بانو کمتر برامون پیش میاد
بی همتی خودمونه یا بی دعوتی شما
ولی هربار که میایم تو باز هم کریمانه تر ازقبل به روی ما در رو باز می کنی
وما رو شرمنده که چرا به این کریمه ال کرام کمتر سر می زنیم
به راستی که کریمه بودن تورا سزاست
ومعصومه بودن تو را زیبنده
بانوی من الفت تو با برادرت علی بن موسی الرضا آن قدر زیاد ه که
میلاد تو و او هم قرین  
وکرامت تو آن قدر  فراگیره که شفاعت تو در قیامت همه رو شامل میشه
زیارت قبر تو همچون زیارت مزار بی نشان زهرای مرضیه است
پس تو را به کرامت و بزرگیت قسم می دهم از خدا بخواه کریمانه از تتمه غیبت مولای ما بگذرد
که این هفته هفته کرامت توست