دلم دوباره به یاد خرابه افتاده

به یاد اشک یتیمی سه ساله افتاده

                    به یاد قلب ودلی پر شراره افتاده

                    دلم به یاد رقیه رقیه افتاده

شقایقی که به کنج خرابه پرپرشد

کنار طشت طلا او نگین خاتم شد

                    خرابه از گل روی او منور شد

                     واز شمیم نکویش بسان عنبر شد

مزار طفل سه ساله نگین خاور شد

وآستان حریمش سرای عالم شد

                     دلم دوباره هوای رقیه را کرده

                     هوای صحن و سرای رقیه را کرده

خداکند که بیایی گل همیشه بهار

بیایی و بستانی غم خرابه شام

                    خداکند که بیایی طلوع صبح سپید

                    بیایی وشب غم رابری به روز نوید