دلم هوای توکرده

درانزوای خلوت دلم؛پرنده ای به سوی تو
به عشق لانه پراز امیدتو
مسافتی به وسعت تمام بحرها
تمام کهکشان بی کرانه را
به جستجوی تو؛نشانی از کوی تو
نظاره کرده است
ونامه های خویش را به دست قاصد صبا سپرده است
وتو تمام قصه های دفتر دلم
وتو تمام نامه های نانوشته دلم
به یک نگاه
نه بل به یک نظر
تمام خوانده ای
تمام را جواب داده ای
ومن چه جاهلانه فکر نموده ام
که تو مرا زیاد برده ای....
تو بهترین ترانه ام؛ تو بهترین عشق آشیانه ام
وتو تمام هستی وتمام باور ویقین من
وتو نظاره گر به لحظه های خلوتم
وشاهد تمام اشکهای صورتم
ومونس وانیس ومحرمم

بیا تو عشق آسمانی ام
بیا تو آسمانی زمینی ام
که سایه سار سرو قامتت
                                رها کند مرا زشعله های آتشین حیرتم
بیا تو تکسوار جمعه های بی شکیب
وآخرین سفیر سرزمین
که چشمهای این دیار
در انتظار ردپای توست