السلام ای سرزمین کربلا
السلام ای وادی خون خدا
سلام بر تو ای سرزمین کرب وبلا
سلام برتو که ملایک زمین وآسمان بر تو سجده می کنند
سلام بر تو که زمین کعبه برتو رشک می ورزد
وسلام برتو که جز تربت تو خاک هر بزم بر آدمیانت حرام گشت
وسلام برتو که قطعه ای از بهشتی ومنزلی برای اولیا خدا در زمین
از خاک تو بوی مشک وعنبر به مشام می رسد
زیراکه تو وجودی آسمانی در دل خویش پنهان نموده ای
وقبله دوم قلب شیعیان بر روی تو بنا گشته
سلام بر تو که حسین بن علی-علیه السلام- با گام نهادن بر خاک تو فرمود:
"اللهم اعوذبک من الکرب و البلاء...."
اما چرا آرام نشسته ای وهیچ نمی گویی؟
چرا تنها سیل اشک وخون از دل خویش بیرون می نهی
بازگو فریاد کن
بگو داستان غمگین عطش را
بگو داستان ننگین بی یاوری را
نکند بغض راه گلویت را بسته
نکند هنوز صدای شیون وفریاد ناموس ثار الله بر گوشت پیچیده
بازگو از غم فراق زینب کبری
از کمر خمیده همچو مادر واز نماز نشسته خواندن
از محمل نشینی واز اسارت
وبگوی از مهمان غریبی که سالهاست سر برخاک تو نهاده
وبر جد خویش می گرید
و در انتظار انتقام خون او
ندای
اللهم انجزلی ما وعدتنی
سر می دهد
کربلا بگو که مهدی فاطمه همچو جدش تنها وبی یاور است
وخون گریه های اوست که هر عاشورا از زمین تو می جوشد
وعاشورا را از پس قرنها برایت زنده می دارد