غروب غمگینی است

دلم گرفته از این غبار تنهایی

سرم به خاک سامره است و زار می گریم

زغربت حرم و وین سرای ویرانی

بیا سپیده که بی تو هواشده درهم

دلم گرفته از این هوای بارانی

بیاکه باتو دوباره برآیداز پس ابر

شعاع پرتو آفتاب پنهانی

کم کم حلول ماه محرم رسد فرا       ماه عزا ونوحه وماتم رسدفرا

شال عزا به سر افکنده تا رویم           بهر تسلی قلب حجت خدا